DEVRİM ÇİNDEMİR’İN KALEMİNDEN

30 Ağustos Ortaokulu Şair Türkçe Öğretmeni Devrim Çindemir Cabar Katliamının 100. Yıl dönümü anısına bir şiir yazdı ve yayınladı.
Şair şiirinde katliamın köyde yarattığı korku acı ve ızdırdabın yanı sıra kahraman Cabarlılardan bahsederken, Cabar’ın doğal güzelliklerine de deyindi. İşte Çivril’li Şair Devrim Çindemirin kaleminden Cabar Katliamı;

CABARIN FESİ

Fesimiz eğridir bizim
Sözümüz doğrudur bizim
Bulkaz Dağının yamacında
Köyümüz güne doğrudur bizim
Suyumuz inceden gelir
Soyumuz derinceden gelir
Yanıktır mutluyken bile
Sesimiz kıyım gecesinden gelir

Bulkaz Dağı çetindir, merhametlidir
Naldanlı’ya kadar uzanan yamaçlarında
Çam kokusu, ardıç kokusu sarar
Ciğerlerin ışıldar havanın berraklığından.

Meşeler yeni gövermişti daha
Kuzular yeni salınmaktaydı bahara
Bizimkiler tetikteydi Naldanlı’da
Gezden gözden sakınamayan
Dört Yunan askeri yuvarlandı
Kayrak kayaların üzerinden
Anlayamadığız bağırışlar yükseldi birinden
Mevziiyi sessizliğe bırakıp çekilirken düşman
Gabakçı Hüseyin göründü, eşeği Merzifon’dan
Hüseyin aç, Hüseyin susuz
Hüseyin dağlarda gezer korkusuz
Yunan askeri bakımlı, semiz
Ölü askerin bile üstü başı tertemiz
Boş olmaz Yunan askerinin tayın çantası
Düşmandadır ekmeğin, helvanın hası
Azıkları koydu özenle heybeye
Aç gezmem dedi, şu dağlarda haybeye
Çizme parlar güneş ışığında, demirden uçları
Ayağına baktı, param parça olmuş pabuçları
Koyarken heybeye uzaklara ilişti gözü
Cabar insanı sever, dinlenir sözü
Tutup eşeğin yularını Carbar’a yollanır
Ardı sıra tüm Çivril Yunan askeriyle kollanır
Olanı biteni görmüştür yaralı bir Yunan Subayı
Artık yığılır Cabar’a Yunan alayı

Fesimiz eğridir
Sözümüz doğrudur bizim
Bulkaz Dağının yamacında
Köyümüz güne doğrudur bizim
Dört Yunanı yere serip Naldanlı’da
Kalanlarını korkak tavşan gibi kaçıran yiğitler
Dağlara gitmek yerine köyüne yaslanan yiğitler
Yakalandı Çalıkoğlu İbrahim
Direndi Sarı Musa’nın Mustafa
Panguduzoğlu ile Karayeğenoğlu süngü ucunda geldiler
Camiye girerken aldılar, Çomcuoğlu Hocayı
Yiğitler yiğitler kendi gidince zulüm biter sanan yiğitler
921’in 1 Nisanı 2’ye bağlayan gece
Dağıldı Yunan askerleri köye öylece
Ateşe verilen evlerden
Ağıtlarla ve çığlıklarla fırlıyor insanlar
Süngüler kanlı, yorgun kurşunlar
Sabahın ilk ışıklarına kadar sürdü kıyım
Sadece Gökpınar’a doru gidenler yaşadı
Bir de harımlarda, çalılarda saklananlar
Türkçe bilen bir yunan askeri
Yol vermişti ince ağıtlara gizlice
Bulkaz Dağlarında aç, susuz saklanan köylüler
Ancak öğle üzeri acılarına basarak dönebildiler.

Fesimiz eğridir
Sözümüz doğrudur bizim

Kırk haneden dört küçük ev kalmış
Yanık et kokuları sarmış havayı
Kömürleşmiş hayvan ölüleri avlularda
Yangından kurtulmayı başarmış hayvanlar
Sahiplerini arar sahipsiz, kanlı sokaklarda
Yaralı kurtulanlar kendi acılarını unutmuş
Ağıt yakarlar, gözyaşı dökerler duvar diplerinde
Dibek taşı üstüne ölülerden tepe yapılmış
83 can Cabar’ın ruhunda ölümsüzlüğe kazınmış.

Fesimiz
Sözümüz
Gece evlerden yükseliyor yalım yalım alevler
Haneden çıkanlara doğrultulmuş namlular
Aman diyen Emine on yedisinde daha
Daha sevdiğini saramamış taze kolları
Düşman sarar Emine’nin belini amansız
Sürükler taşlarda, hırpalar tenini
Kazım hışımla yetişir, elinde balta
Bir Yunan askerini vurur, devirir hatta
Yine de kurtulamazlar ölümden
Kurtulamaz saklanan ananın
Göğsüne bastırarak susturduğu bebek
Kurtulamaz kına örgülü nineler, sakalı nurlu dedeler
Ölüm haberini Yeşil dayının atı ulaştırır
Karabedirler’e sağrıları köpüklü, bir solukta.
83 ölümün beşi misafirdir Cabar’da
Yataklar edilmiş, temiz çarşaf serilmiştir
Kurtulamazlar ölümden.

Fesimiz eğridir bizim
Sözümüz doğrudur bizim
Bulkaz Dağının yamacında
Köyümüz güne doğrudur bizim
Suyumuz inceden gelir
Soyumuz derinceden gelir
Yanıktır mutluyken bile
Sesimiz kıyım gecesinden gelir.

(2.Nisan 2021 İşgalin 100’üncü Yıl dönümü)
Devrim Çindemir